Jakiej muzyki słuchacie?

[matys]

RADIOHEAD Trzeba znać. Związek z United jest taki, że wokalista Thom York jest właśnie fanem MU.

Dziwie się, że są w Polsce tak mało znani.

[Miko]

http://www.lastfm.pl/user/Miko_RC

Pomału zapełniam mojego lasta, ale to tak krok po kroku. Jest dużo zespołów, które goszczą u mnie w głośnikach m.in.

[Tomassen]

Szymcio napisał(a):Dżem (Sen o Victorii, Wehikuł czasu, Paw, Mała aleja róż, List do M., Jak malowany ptak).
Indios Bravos (Ganja sensibila , Małpa, Nierytmiczny me how).
Nightwish (Ever Dream, Phantom of The Opera).
Paktofonika (Jestem bogiem...)
Perfekt (Autobiografia, Niepokonani, Żegnam Was).
Lady Pank (Mała wojna...!)

Dżem - Modlitwa III, to jest genialne. No i ponadczasowe Whisky
Indios Bravos - Ganja nie jest ich, tam tylko Gutek śpiewa gościnnie. Najlepszy ich kawałek to Drogi. Peace blues, Jest tyle rzeczy do zrobienia, Tak to tak, Zabiore Cie, Mental Revolution
Nightwish - Crimson <3, Amaranth, Wishmaster, Kinslayer, Bye bye beautiful, Wish I had an angel
Lady Pank mo dużo więcej fajnych kawałków

Aenain napisał(a):wieczorem latarnie bezwiednie mruczą szalone modlitwy to Tylko Coma

Wszystko co związane z Comą, wygrywa. Są genialni, po prostu nie ma słów, żeby ich określić. Geniusz sam w sobie Rogucki ma fantastyczne egzystencjalne teksty, muzyka to dorby progresywny hard rock. Ostatni album, 2-płytowa Hipertrofia, zawiera również fajne kawałki, Wola istnienia, Trujące rośliny, Transfuzja, Pożegnanie z mistrzami, Nadmiar, Popołudnia bezkarnie cytrynowe, Zamęt...

Ostatnio wyszły nowe albumy Izraela (Dża ludzie) i Zabili Mi Żółwia (Twarzą w twarz). Dża ludzie niesie wiele pozytywnej energii, szczególnie Niebajka, Dusza w podróży, Dża ludzie. Ale zdecydowanie lepszy wpływ wywarł na mnie album ZMŻ. Wspaniała muzyka, uczuciowa, prosta muzycznie, ale z dobrymi tekstami. Jestem zachwycony

Ostatnio także jestem zachwycony Sabatonem. Przesłuchałem już Art of War, Metalizer, a teraz Attero Dominatus

[panopticum]

Tomassen napisał(a):No i ponadczasowe Whisky

Gdybym miał moc wymazywania piosenek z historii świata to byłaby jedna z pierwszych. W ogóle Dżem jest raczej tragiczny, o niewielu piosenkach można powiedzieć coś dobrego.

Sabaton jest fajny, ale brzmią jakby nagrywali wszystko na jedno kopyto. Puśćcie sobie "40 on 1", "Panzer Battallion" i "Primo Victoria" na przykład. U mnie w barze to leciało jako święta trójca i te piosenki się po prostu zlewają. A skoro już mówimy o Sabatonie to śmieszny nius znalazłem. Ciekawe jak prezio wymówi "Sabaton".

[Olle]

matys napisał(a):RADIOHEAD Trzeba znać. Związek z United jest taki, że wokalista Thom York jest właśnie fanem MU.

Dziwie się, że są w Polsce tak mało znani.

Radiohead mało znanym zespołem? Bez żartów. Eremefki i inne eski ich nie puszczają, ale jak na zespół grający alternatywnego rocka są bardzo popularni, jak dla mnie nawet za bardzo, bo poza kilkoma niezłymi kawałkami nie ma się czym podniecać.

Dziwi mnie za to niewielka popularność (albo raczej nieznajomość) w Polsce zespołu, od którego utworu ten powyżej wziął swoją nazwę. Chodzi mi mianowicie o Talking Heads - genialny zespół, który nagrał chyba za mało pesymistycznych rzeczy, żeby się przebić do większego grona słuchaczy, a przecież ich "Remain in Light" można spokojnie nazwać "ciemną stroną księżyca" lat 80tych.

No ale w sumie nie ma co się dziwić, skoro stacje radiowe z Rolling Stonesów puszczają tylko "Angie" a z Clashów "Should I Stay Or Should I Go" :|. I jak tu mówić o kształtowaniu gustów przez polskie radio?

[matys]

Olle napisał(a):Radiohead mało znanym zespołem? Bez żartów.

Mówię to na podstawie swoich obserwacji. Pytam się kogoś, co sądzi o Radiohead, to bardzo często pada odpowiedź, że ich w ogóle nie kojarzą, albo i nawet są tacy co mówią, że nigdy o zespole nie słyszeli. I to nawet ludzie, którzy zdawałoby się na muzyce zjedli zęby. Chyba, że tylko w moich kręgach tak jest, w co wątpię.

Olle napisał(a):bo poza kilkoma niezłymi kawałkami nie ma się czym podniecać.

Cały OK Computer, cały Kid A czy Amnesiac, to absolutne fenomeny. Tyle, że niektóre utwory nie są łatwo przyswajalne i trzeba taki album katować parenaście razy, zanim się dostrzeże fenomen niektórych utworów, a w dalszej kolejności fenomen albumu.

Olle napisał(a):I jak tu mówić o kształtowaniu gustów przez polskie radio?

Ale to też działa w drugą stronę, radio gra to co chcą ludzie, a ludzie chcą Feel, Dodę i Infinity.

[allez]

matys napisał(a):Mówię to na podstawie swoich obserwacji. Pytam się kogoś, co sądzi o Radiohead, to bardzo często pada odpowiedź, że ich w ogóle nie kojarzą, albo i nawet są tacy co mówią, że nigdy o zespole nie słyszeli. I to nawet ludzie, którzy zdawałoby się na muzyce zjedli zęby. Chyba, że tylko w moich kręgach tak jest, w co wątpię.

Ja powiem tak: dużo osób słyszało o zespole, mało słuchało. Co by tu nie owijać w bawełnę, o Rh zaczęło się mówić naprawdę, naprawdę bardzo dużo, gdy wydali In Rainbows - może raczej przez to, w jaki sposób tą płytę udostępni niż ze względu na to, co na niej jest. Chociaż twierdzę, że Tęcze są ok.
Jestem die-hard fanką Radiogłowych, ale paradoksalnie rozumiem opinie o tym, że nagrali tylko kilka fajnych piosenek, a reszta to smęty. Długo uczyłam się ich słuchać. Nie wystarczy wrzucić sobie płytę do odtwarzacza i zająć się czymś innym, zwłaszcza przy pierwszym podejściu, bo niestety kończy się to często stwierdzeniem, że był to pierwszy i ostatni raz.

OK Computer i Kid A dla mnie najlepsze, ale na przykład zanim rozkmini się Amnesiac, naprawdę trzeba tę płytę trochę pokatować. Ja jeszcze nie do końca zrozumiałam ; )

Olle napisał(a):No ale w sumie nie ma co się dziwić, skoro stacje radiowe z Rolling Stonesów puszczają tylko "Angie" a z Clashów "Should I Stay Or Should I Go" :|. I jak tu mówić o kształtowaniu gustów przez polskie radio?

Dlatego słucham Trójki, chociaż jej poziom niekiedy też pozostawia wiele do życzenia. Ale w porównaniu z resztą jest nieźle.

Olle napisał(a):Dziwi mnie za to niewielka popularność (albo raczej nieznajomość) w Polsce zespołu, od którego utworu ten powyżej wziął swoją nazwę. Chodzi mi mianowicie o Talking Heads - genialny zespół, który nagrał chyba za mało pesymistycznych rzeczy, żeby się przebić do większego grona słuchaczy, a przecież ich "Remain in Light" można spokojnie nazwać "ciemną stroną księżyca" lat 80tych.

Cieszy mnie, że to napisałeś. Nie słuchałam jeszcze ich wszystkich płyt, ale mam nadzieję szybko te braki uzupełnić. Byli inspiracją dla tylu zespołów, które lubię, że głupio się czuję znając tylko 77, Remain in Light i Stop Making Sense.
Wystarczy posłuchać Once in a Lifetime (o ile się nie mylę, ich najpopularniejsza piosenka) i wszystko jasne.

A tym lubiącym i Radiohead, i Talking Heads, i wszelkiego rodzaju eksperymentalny rock polecam Clinic, dwie pierwsze płyty (byli w tym roku na Open'erze).

[Tomassen]

pan_opticum napisał(a):W ogóle Dżem jest raczej tragiczny

:| Dlaczego?

[Lucas]

Bo pewnie je niskosłodzone i kwaśno mu.

[Luki]

allez napisał(a):Inny niesamowicie zasłużony dla historii rocka zespół to Joy Division. Wydaje mi się, że w Polsce są dość popularni. Jeśli ktoś nie zna - to bardzo, bardzo, bardzo depresyjna muzyka. Tych, u których słuchane płyty znacznie wpływają na nastrój, ostrzegam - strasznie dobija. Ale jest w tych dźwiękach coś niesamowitego, co powoduje, że wciąż do nich wracam i przed oczami mam jakiś ciemny, ciasny zaułek Manchesteru, dym z fabrycznych kominów i inne takie ponure obrazki. Dodam tylko, że lider, Ian Curtis, który popełnił samobójstwo, był fanem City, ale niech Was to nie zniechęca, bowiem reszta zespołu to nasi ;>.

Właśnie chciałem o tym napomknąć i dopiero teraz to zauważyłem.Fakt, Ian był fanem City, ale nawet on wiedział, że popełniał błędy (pochopne małżeństwo i potem romans), więc może gdyby żył dłużej, zdałby sobie sprawę, że kibicowanie City też było błędem No ale tak serio, to grupa (Joy Division) istniała bardzo krótko, ale zdążyli zostawić swój ślad Z jednej strony depresyjna muzyka oraz teksty, a z drugiej taka 'zwykła' osobowość Iana i dziwnie, spokojne koncerty (a warto wspomnieć, że panowie, którzy założyli zespół spotkali się na koncercie Sex Pistols). Niewątpliwie te spokojne występy były związane z epilepsją, na którą cierpiał wokalista i przez to np. zespół nie mógł operować zanadto oświetleniem, jakimiś błyskami itp. Niewątpliwie Joy Division to grupa nieprzeciętna, polecam zacząć od (pierwszej) płytki "Unknown Pleasures" (btw. zajebista okładka płyty )

[panopticum]

Tomassen napisał(a):Dlaczego?

Drażni mnie wokal Riedla, nie podobają się teksty i nudzi muzyka. Już nie mówiąc o tym ile razy słyszałem katowaną "Whisky". Chyba każdy kto myśli że potrafi śpiewać i grać na gitarze jedzie z tym numerem. Co jest bolesne, bo do kiepowatości kawałka dodają swoją.

[mlody_unw]

A czy słucha ktoś Projektantów albo Returnersów ?

Płyty "Braterstwo Krwi" czy "Different Places One Hip Hop" powinny się spodobać nie tylko słuchaczom Hip Hopu. Obie płyty cechują bardzo dobre bity. A do tego featuringi z Ostrym, Łoną czy El Da Sensei. Polecam

[Lucas]

pan_opticum napisał(a):Drażni mnie wokal Riedla, nie podobają się teksty i nudzi muzyka. Już nie mówiąc o tym ile razy słyszałem katowaną "Whisky". Chyba każdy kto myśli że potrafi śpiewać i grać na gitarze jedzie z tym numerem. Co jest bolesne, bo do kiepowatości kawałka dodają swoją.

Bo bluesa nie każdy musi rozumieć.

[panopticum]

Nie, bo niskosłodzone i kwaśno mi. Lubię bluesa, ale dobrego.

[allez]

Lucas napisał(a):Bo bluesa nie każdy musi rozumieć.

Ja na przykład jeszcze nie rozumiem. Tak jak nie do końca rozumiem ambient czy muzykę klasyczną. Z prog rockiem (Marillion? Camel?) też różnie jest. Ale do niektórych rzeczy trzeba po prostu dorosnąć, wyrobić sobie ucho, tak więc cieszę się na myśl, ile jeszcze muzyki przede mną.

Bluesa dużo puszcza Wojciech Mann w Trójce, a że ja go lubię, to się przy okazji trochę osłuchuję.

Luki napisał(a):Niewątpliwie Joy Division to grupa nieprzeciętna, polecam zacząć od (pierwszej) płytki "Unknown Pleasures" (btw. zajebista okładka płyty )

Jakiś czas temu miałam w dłoniach winyl Closer. Okładka w takim formacie robi większe wrażenie.
Zaczynałam właściwie od najbardziej znanych piosenek, czyli od Substance. Ale gdybym miała ich poznawać jeszcze raz od początku, to chyba spróbowałabym od pierwszej.