Muzyka ciężka

[Intel]

Kris1908 napisał(a):Load i Reload to są wbrew obiegowej opinii bardzo dobre płyty imo. S&M to dla mnie arcydzieło, Garage, jak to zlepek coverów - parę kawałków fajnych, ale jak to covery - nie traktuję zbyt poważnie. St. Anger poza utworem tytułowym w ogóle nie przemawia, chociaż, jeśli wierzyć autorom, nie o to chodziło. A Death Magnetic poza The Day That Never Comes też słabo, to fakt.

Primo - nieprecyzyjnie się wypowiedziałem, chodziło mi albumy studyjne jedynie. A Load i ReLoad nie są złe - po prostu jak dla mnie, gorsze od wszystkich wydanych wcześniej, ale dalej dobre. Fakt faktem, że jak na mój gust Metallica w przeciwieństwie do Ironów czy innych (tacy Zeppelini słabego albumu też nie mieli, poza wydaną po rozpadzie zespołu Codą, która i tak jest całkiem niezła, ale trochę krócej działali, mimo długości dyskografii porównywalnej z Metaliiką) nie trzyma stałego, wysokiego poziomu (nie spadając na słaby, a jedynie przeciętny - ale to dalej gorzej niż wysoki). Nigdzie nie napisałem, że Metallica wydała jakiś słaby album - pierwsze 5 jest po prostu tak dobre, że kolejne, mniej (moim zdaniem) udane ciągle mogą być płytami dobrymi. Inna sprawa, że Load i ReLoad (zwłaszcza ta druga) nie prezentują stylu, który jakoś szczególnie mi odpowiada.

Foster napisał(a):Nie rozumiem zupełnie opinii na temat Death Magnetic. Bardzo fajna płyta, którą w całości słucha z przyjemnością. Black Album jest świetny. Garage nie komentuje bo już napisał Krzyś, St. Anger jest inne, ale jest dobre. Może jaj nie urywa, poza tytułowym utworem rzecz jasna, ale na pewno nie jest słabe.

Powiem szczerze - Death Magnetic i St. Anger słyszałem ledwie raz (po prostu, po jednorazowym przesłuchaniu uznałem je za wystarczająco słabe, by więcej ich w odtwarzaczu nie zapuścić - w najbliższym czasie, z racji czynionego przeze mnie przeglądu armii, powinienem jednak ten stan rzeczy zmienić). Faktycznie, nudzić nie nudzą (zwłaszcza Death Magnetic), ale też szału nie ma).

Co do Black Album - większość pewnie (nie mówię koniecznie o Was) uważa go za najlepszą płytę Metalliki (w końcu najbardziej mainstreamowy, najwięcej sprzedaży...). Ja jednak nie widzę w nim nic ciekawego - jeden świetny klasyczny kawałek, dwa dobre, również klasyczne, kolejne dwa lżejsze, ale bardzo dobre. Pozostałe siedem - jak dla mnie nuda. Prawdę mówiąc, Black Album to jedyna płyta zespołu, którego całą twórczość uważam za świetną, a na której ziewałem mimo niepóźnej pory, wyspania i braku znudzenia muzyką (z tego ostatniego powodu nie lubię słuchać więcej niż dwóch albumów w ciągu, bo trzeci zwyczajnie mnie nuży).

W zasadzie, może to być wina złego rozmieszczenia utworów na płycie, co gra ważną rolę w odbiorze (chyba, że ktoś słucha płyty tylko dla wydobycia pojedynczych piosenek, a nie całości). Najcięższe armaty wytoczone w pierwszych 5 utworach (niczym Black Sabbathowy Paranoid, który jednak jest dość sporo krótszy), potem do Nothing Else Matters włącznie ciągle jest nieźle, a wraz z Of Wolf And Man zaczyna się zbyt długa, 20-minutowa nuda. Generalnie, nie ma źle, w skali od 1-10 oceniłbym go na 7,5 (przy 10 dla And Justice For All..., tak samo, jak Kill 'Em All), ale w porównaniu do trzech poprzednich płyt, czuję regres.