Sala konferencyjna

[Kosma]

Ukryty tekst:

Najwyższy Czas: Przerwa w rozgrywkach Piłkarzyków dobiega końca, za nami draft, trwa okienko transferowe - jak się Pan czuje z powrotem w wirze wydarzeń związanych z Piłkarzykami?
Krix: Jak ryba w rodzie. Człowiek potrzebuje odpoczynku, lubi poleżeć w ciepłym słońcu i nic nie robić do tego stopnia, iż zastanawia się, czy warto wrócić do tego zgiełku. Jednak, gdy nadchodzi moment na podjęcie decyzji, wie, że od pewnych rzeczy nie ucieknie, bo zbyt głęboko zapuścił w tym korzenie. Szczególnie, gdy ma świadomość, że nadchodzący sezon to wielka szansa dla klubu.
NC: Szansa na zaistnienie w czołówce?
K: Celujemy w podium, nie ma co tego ukrywać. W poprzednim, debiutanckim sezonie zapłaciliśmy frycowe. Mimo, wydawać by się mogło, silnego składu dopiero otwieraliśmy drugą połowę tabeli, a w pucharze nie ugraliśmy sztycha. Trudno zdziałać coś więcej, gdy czołowy strzelec bierze urlop przez całą zimę, pan, za przeproszeniem, Tevez ma w poważaniu obowiązki spoczywające na jego barkach jako na zawodniku tak zacnego klubu. Jesteśmy jednak bogatsi o cenne doświadczenia (choćby takie, by nie zatrudniać frajerów o inteligencji tłuczka do ziemniaków) i z optymizmem patrzymy w przyszłość.
NC: Mówi Pan w liczbie mnogiej - czy to wskazówka?
K: Raczej nie, przyzwyczaiłem się tak mówić odkąd nawiązałem współpracę z moim asystentem. W sumie dziwne, że informacja ta jeszcze nie przedarła się do mediów, ponieważ osoba, która od dwóch miesięcy jest numerem dwa w sztabie to wybitny piłkarz, genialny taktyk i świetnie zapowiadający się trener. Mówię to oficjalnie i możecie śmiało wydrukować, że srebrno-malachitowe barwy przybrał Gary Neville.
NC: I jak tu nie wierzyć w sukces?
K: Hejterów, niedowiarków i cwaniaków zawsze znajdziesz. Wiadomo, że trudno będzie rywalizować z szejkami pozwalającymi sobie na kupno Messejów i Ronaldów. Mimo to dobrze przepracowane zgrupowanie na Sycylii, obserwowanie rozwiązań podczas Euro i olimpiady powinny zaprocentować w przyszłości.
NC: Temat numeru to rozpalająca emocje rywalizacja w zespole dwóch pomocników z Manchesteru. Skąd pomysł na taki wybór? Czy to nie za duże ryzyko?
K: Ależ, panie redaktorze, zbędnym ryzykiem byłoby nieskorzystanie z usług obu panów. Trenerzy pozostałych drużyn pukali się w czoło, widząc mój ruch, nie rozumiejąc, że w jednej kolejce można wystawić tylko jednego pomocnika, więc oba Diabły nijak nie będą się blokować. Trzeba pamiętać, a nie wszyscy w tej lidze są tego świadomi, że szkółka Man United jest najlepsza na świecie i posiadanie w składzie dwóch ludzi od nich może przynieść tylko dobre owoce. Nani w pierwszym sezonie miał trochę zawirowań, lecz udowodnił, że można mu zaufać, z kolei Kagawa zwiększy rywalizację w zespole, której brakło Luisowi w poprzednich rozgrywkach.
NC: A gdzie trzeci pomocnik?
K: Po co? Tych dwóch ichmościów całkowicie mi wystarczy.
NC: Więc czeka pana trudny wybór z sześciu snajperów.
K: Przyjemny ból głowy. Yilmaz i Doumbia brylowali w mniej popularnych miejscach, które jednak przyniosły ostatnio sporo punktów. Burak zmienił siedzibę, konkurencja mu się zwiększyła, ale swoje drużynie da. Seydou niestety leczy kontuzję. Wielkie nadzieje pokładam w Marku Reusie, który nie rozpoczął jeszcze sezonu, podobnie jak German Denis. Argentyńczyk przedłużył z nami kontrakt, tym razem nie zawiedzie naszych nadziei. Czarnym (Nigdy Więcej i innych "antyrasistów" mam w poważaniu, określając w ten sposób mojego zawodnika) koniem może okazać się Wilfried Bony - pewnie wystartuje w wyjściowej trójce w meczu inaugurującym sezon. Skład zamyka Arouna Kone. Jest dla nas zagadką, na co stać go w tym sezonie, jednak i on powinien swoje zrobić.
NC: Planuje pan jakieś transfery?
K: Nie, draft przebiegł po myśli, nie ma co kombinować - trzeba się skupić na pierwszym meczu, a nie handlowaniu.
NC: Nie skusi się pan nawet na Andy'ego Carrolla?
K: Zostawmy ekstrawaganckie zachcianki arabskim szejkom. Nas interesują piłkarzyki, nie robienie wokół siebie szumu.
NC: Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia.
K: Dziękuję również. Niech żyje Antyfutbol!