PL: Norwich City 0-1 Manchester United (28.12.2013)

[Silvan]

Najważniejsze, że dopisujemy 3 pkt, styl jest drugorzędny. Newcastle i Everton zyskały trochę pewności siebie po zwycięstwach z United i jakoś nie chcą tracić punktów umożliwiając Diabłom zbliżenie się do pierwszej 4ki, więc utrzymanie na nich ciśnienia jest absolutnie kluczowe. Prędzej czy później ktoś odbierze im punkty co musi być wykorzystanie w trybie natychmiastowym. Sam mecz był nienajlepszy i zwycięstwo chyba jeszcze bardziej szczęśliwe niż to z Hull. Jak pisali wszyscy powyżej Welbeck jest genialny i patrzenie na jego grę sprawia wiele przyjemności, wczoraj właściwie wygrał nam ten mecz!

Drużyna ogólnie bez Rooneya i Welbecka wyglądała gorzej niż w poprzednim meczu, ale przynajmniej defensywa nie popełniała tak karygodnych błędów, za wyjątkiem notorycznie objeżdżanego Evry. Nie mam jednak zamiaru pastwić się nad nim, bo jest zwyczajnie zajechany. Nie wiem czy Fabio i Buttner są aż tak żałośni na treningach, że Moyes woli trzymać oddychającego rękawami Francuza przez 90 min, czy chodzi o coś innego, ale źle to wygląda.

Kolejnym zawodnikiem, który wyglądał bardzo słabo jest Kagawa, któremu postanowiłem przeznaczyć osobny akapit. Japończyk był kompletnie nieprzydatny i nieefektywny, w tym meczu wyglądał jak wyjątkowo niepasujący element układanki. Satystki miał przednie (98% dokładności podań) tylko co z tego? Fakt, że z Chicharito raczej nie miał szans pograć piłką, ale w 2-giej połowie dostał świetnych partnerów do szybkiej gry po ziemi Welbeck + Cleverley, więc w teorii powinien szukać sobie miejsca do gry z tą dwójką, która ostatnio prezentuje bardzo dobrą formę. Sądzę, że Moyes specjalnie zostawił go z tego powodu na boisku i chociaż wcześniej Samuraj wyglądał niezbyt przekonująco, chciał dać mu szansę by coś udowodnił pod nieobecność Rooneya. Ta trójka miała chyba w teorii pracować na Chicharito, wymieniać się trochę pozycjami i tworzyć sobie miejsce pod polem karnym rywali. Tutaj pomysł Moyesa był bardzo dobry i wielki ukłon dla niego, że w ogóle spróbował czegoś takiego. Niestety Japończyk nie potrafił nawiązać z partnerami nici współpracy. Efekt był wręcz odwrotny, bo w poczynaniach ofensywnych zapanował jakiś taki dziwny chaos. Szkoda, takie szanse Kagawa musi wykorzystywać, aby zaistnieć w tym klubie, kto wie kiedy znowu będzie miał okazję zagrać z Cleverleyem i Welbeckiem.