Siatkówka

[Foster]

Pierwsza porażka Polaków. Niestety zasłużone, USA było dzisiaj lepsze w każdy elemencie siatkówki.

Przede wszystkim mieli atakującego, który kończył bardzo dużo piłek. U nas z tym był problem - Wlazły za często się mylił, przez co musieliśmy dużo grać przez Winiarskiego i niestety w kluczowych momentach brakowało mu już trochę sił. Strasznie mnie dzisiaj Mariusz denerwował... cały czas brał skosy, a po prostej miał mnóstwo miejsca. Owszem, Amerykańce bardzo dobrze bronili, jednak przy dobrej piłce i ataku na pełnym zasięgu obrońca trzymający prostej nie miałby szans na obronę.
Już od początku szło nam źle, wyautowanie Miki nie było dobrym prognostykiem. Potem jeszcze poleciał Nowakowski, który się zaciął i nie dość, że popełniał proste błędy przy zagrywce to jeszcze w dodatku był kompletnie bezużyteczny przy siatce. Kłos raz grał lepiej raz gorzej, nieźle wszedł Możdżonek.

Czego dzisiaj brakowało? Przede wszystkim różnorodności rozegrania. Co prawda nasze przyjęcie nie było już takie idealne, ale ciągle Guma miał pełen wachlarz możliwości. Bardzo rzadko graliśmy drugą linię i przede wszystkim często graliśmy za wolno. USA piekielnie szybko przesuwało się w bloku i ich wyboru okazały się trafne. Nasi mało ryzykowali i przez to ciągle w bloku byli o tempo za późno.

Cóż, stało się to czego się najbardziej obawiałem. W I grupie mieliśmy trzeba przyznać łatwych rywali. Serbia się spaliła trochę na Narodowym, a Argentyńczycy nie są aż tak mocni. Nie żebym ujmował naszym, bo grali naprawdę bardzo dobrze, jednak USA miało silną grupę i rozegrali już kilka spotkań z najlepszymi, przez co moim zdaniem byli lepiej przygotowani do tego spotkania.

Najbardziej dzisiaj bolało to, że momentami Amerykańce (mimo bardzo dobrej gry) wyciągali do nas rękę, a my zamiast to wykorzystać to oddawaliśmy im łatwe piłki. Zawiódł moim zdaniem też doping, który przez większość meczu nie był na tyle mocny na ile mógł być.

Nie ma tragedii, ten mecz jeszcze nie utrudnia nam życie. Ciągle wszystko jest w naszych rękach. Jutro musimy koniecznie wygrać za 3 pkt. Dwa kolejne spotkania będą absolutnie kluczowe. Musimy ograć Włochów i Iran. Jeśli to nam się uda, to z Francuzami będziemy walczyć o pierwsze miejsce. Jeśli nie, to może być różnie.