PL: Arsenal FC 1-2 Manchester United (22.11.2014)

[allfanmu]

Wow. Pierwsza połowa nie zapowiadała takich emocji i takiego wyniku. Ba, początek drugiej połowy to też Arsenal kontra obrona na poziomie Championship albo niżej. Jednak to, że Arsenal potrafi frajersko seryjnie marnować sytuacje wie cały świat. Jednak przełomem w tym spotkaniu była.. kontuzja Wlshere`a. Wcześniej mógł wylecieć spokojnie za próbę uderzenia głową Fellainiego. Swoją drogą kiedyś były pojedynki Keane kontra Vieira. Teraz Wilshere kontra Fellaini. Jakie czasy takie pojedynki.

Wracając jednak do punktu zwrotnego. Po kontuzji Wilshere`a strzeliliśmy kuriozalną bramkę. Wróć, Arsenal strzelił. Zderzenie Gibbsa ze Szczęsnym, które dla tego drugiego skończyło się urazem żeber a ten pierwszy leżąc na ziemi próbuje wybijać piłkę. Po tym ataki Arsenalu jeszcze bardziej się nasiliły. My cofnęliśmy się jakbyśmy grali w 10. Roo został cofnięty do pomocy, w ataku zostali Di Maria i van Persie. Arsenal marnował kolejne sytuacje albo inaczej. De Gea po raz kolejny pokazał, że jest jednym z najlepszych bramkarzy na świecie. Arsenal otworzył się i skończyło się to zabójczą kontrą. Brawo dla chłopaków.

Potem bramka Giroud wprowadziła nieco nerwowości, ale udało się wywieźć 3 punkty z Emirates i wbić się ponownie do pierwszej czwórki ligi.

Co mi się podobało? Raczej kto. Fellaini. Przestawiał pomoc Arsenalu i to naprawdę wywoływało uśmiech na mojej twarzy. Zdominował fizycznie to spotkanie. Rooney zagrał jak na kapitana przystało. Cofnął się do pomocy gdzie pomagał bezustannie, strzelił bramkę, mógł zaliczyć asystę przy kolejnej kontrze. Z przebłyskami zagrał Di Maria.

Jeżeli to ma być przełom to niech tak będzie. Niech mnie w końcu przekonają, że nie są to pojedyncze wyskoki a obrona Częstochowy to jest tymczasowy styl.