Piłka ręczna

[vtg87]

Heeeeeeh. Miłością do ręcznej zaraził mnie tata. Szczerze mówiąc ja nie miałam bladego pojęcia o szczypiorniaku. Ale tata ma monopol na telewizor, a że lubię z nim oglądać jakikolwiek sport (szkoda, że On ze mną snookera nie lubi ), to oglądaliśmy sobie ostatnie MŚ w Niemczech. No i tak Kasia popatrzyła i Kasię wciągnęło Opowieści taty o starym dobrym Wybrzeżu, na które miasto nie miało pieniędzy (NA TAKĄ EKIPĘ NIE MIEĆ KASY!), tylko spotęgowało to zainteresowanie - no bo w końcu gro osób z kadry to gdańszczanie jak ja Ale ogółem to piękny sport - mnóstwo walki i, co ciekawe, mniej chamstwa niż w piłce nożnej. Pamiętam jak na Mundialu Hajto przeszedł komuś po udzie tak bezczelnie, że aż mnie przed TV "zabolało". Tymczasem w ręcznej faule w grze bywają ostre, bo to nie gra dla mięczaków, ale nie ma tego, że ktoś komuś jeszcze "dołoży".
Ogólnie później wszystko sie spotęgowało - po wywalczeniu 2. miejsca na MŚ pisałam do kilku zawodników z pozdrowieniami i z prośbą o graf (te moje zamiłowania), a szczególnie miło pisałam do gdańszczan właśnie i pamiętam jak choćby Siódmiak nietypowo mi dopisał "Dziękuję za sympatyczny list ", podobnie Krzysiek Lijewski. A Wenta to bardzo miły człowiek - wiem, bo spotkałam osobiście.
Inaczej patrzy się trochę na kadrę, gdy człowiek pozna zawodników nieco "prywatnie". Dlatego po piłce nożnej, siatkówce, snookerze, pokochałam ręczną. Michaśka mogłaby o tym książkę napisać
Ale klubowo cieniutko, bo nie lubię ręcznej kobiet - byłam ze dwa razy, ale to nie to samo. Jakoś w ogóle nie lubię ani siatkówki w wykonaniu kobiet (klubowej, nie reprezentacyjnej), ani ręcznej właśnie. Teraz podobno faceci też grają w Ekstraklasie... ale niestety, albo tworzenie KK siatkarskiego Trefla, albo ręczna. Zdeklarowałam się na to pierwsze, aczkolwiek serducho bije tez dla szczypiorniaka i zawsze bić będzie