Książki, lektury, gazety, nasza tw&#24

[gollaz]

Gdybym miał pisać o wszystkich książkach które lubię to mogłoby braknąć miejsca w bazie danych forum. Więc napiszę o jednej.

"Kowal. Prawdziwa Historia" Wojtka Kowalczyka. Wpierw muszę napisać jak stałem się posiadaczem tego "dzieła". W piątek na zajęciach piliśmy sobie na każdej przerwie 15 minutowej z kumplem po 2 piwka, co by na wykładach nudno nie było. Dwie takie przerwy, 4 piwa w rzi... hmm, brzuchu, więc smak na kolejne. Wpadłem do domu zjeść obiad i pojechałem do niego. Umówiliśmy się przy jakimś Albercie w Zabrzu. Tam po kolejne 5 piw i przed samym odjazdem stwierdziłem, że przydałoby się jeszcze jedne. A jako, że trombka już była, to poszedłem książki oglądać. Patrzę, a tam książka Kowala za 2,99! Na trzeźwo bym pewnie nie kupił.

A więc książkę już miałem, w niedzielę się wieczorem leczyłem w domu i około 21 stwierdziłem, że do snu lektura się przyda. Jak zacząłem czytać to z przerwą na sen w poniedziałek ok. 15 mi się skończyła (260 stron).

Książka, choć pewnie w niej tej prawdziwej historii nie ma aż tyle ile wskazuje nazwa jest fascynująca i wciągająca. Kowal opisuje swoją karierę piłkarską, którą przez większość traktował jako dobrą zabawę. Wojtek nie zostawia praktycznie na nikim suchej nitki, jedzie po trenerach (nawet po Górskim), piłkarzach (megaśmieszne opisanie Maćka Murawskiego) oraz działaczach. W zasadzie nie obrywają tylko Janusz Wójcik, Czykier, Pisz, Alfonso oraz Diego Tristan. W książce opisuje jak w wczesnych stadiach kariery, grając w Legii zawodnicy po treningu od 13 pili całymi dniami, jak na kadrze pierwsze dni zgrupowań to jedna wielka balanga, jak słabymi trenerami byli niektórzy uważani za guru trenerstwa polskiego.

Książka jest kontrowersyjna, bo taka miała być. Pewnie w niej wiele ubarwionych historii, ale naprawdę polecam ją każdemu jako dobrą i przyjemną, choć czasami chamską lekturę.