Michael Carrick

[Maciek]

Ten sezon w wykonaniu Michaela dość wyraźnie bardziej "niewyraźny" od poprzedniego. Trudno oprzeć mi się wrażeniu, że Michael najlepiej rozumie się na boisku ze Scholesem, bo kiedy ten grał jeszcze w tym sezonie, to i Carrick grał lepiej


Co prawda fakt, że go mamy w kadrze wpływa na zespół bardzo korzystnie, nie ma różnic praktycznie w dowolnym zestawieniu linii środkowej, ale jakoś Michael nie błyszczy... Skupia się w 90% meczow w tym sezonie tylko i wyłącznie na tym pierwszym rozegraniu i na kontroli tempa gry, ale to chyba za mało?
Mimo tego, że statystycy widzą go w tym sezonie nawet troche wyżej od Owena Hargreavesa (rozegrali podobną ilość spotkań 12-10 w pierwszym skladzie w lidze, nie mówie o meczach Carricka w LM bo tam jest lepiej niż w Premiership) to chyba wszyscy tu się zgodzimy, ze OH jest dla nas bardziej pożyteczny i gra lepiej od swojego kolegi


Nie chce zaczynać jałowej dyskusji, ale pytanie jedno nasuwa się w tym wypadku - akceptujemy to, że gracze nasi (jak Carrick czy Anderson) rezygnują z gry indywidualnej i skupiają sie na tzw. "grze zadaniowej" (pojęcie lepiej znane w NBA,ale w piłce też funkcjonuje), byle dla dobra zespołu, czy jednak krytykujemy ich za brak tego "błysku" mimo dobrych wyników drużyny?

Bo z tego co zauważyłem, są tacy, którzy tę "zadaniowość" odczytują jako złą formę, brak chęci do gry itd. W poprzednim sezonie mieliśmy bodajże 8/11 zawodników w druzynie roku, właśnie dlatego, że każdy robił swoje, nikt jakoś wybitnie samodzielnie nie błyszczał, bo blyszczał cały zespół, w tym sezonie mamy do czynienia z postępem tego zjawiska, praktycznie wszyscy zawodnicy poprawili swoją grę w porównaniu z poprzednim sezonem, było sporo ruchów kadrowych, a tak naprawdę wszyscy skupiają się na byciu tłem dla Ronaldo i pomagają Tevezowi czy Rooneyowi

Carrick, mimo, że obniżył loty jest jednym z lepszych tego przykładów (wystarczy powiedzieć, że w tym sezonie w pomocy United zagrało 11 czy 12 zawodnikow, czyli trzy różne zestawienia, z kilkoma rotacjami), pytanie jak już mówiłem brzmi następująco - akceptujemy podział ról i drużynowe dążenie do celu, czy mamy za złe naszym zawodnikom, że od żadnego z nich tak naprawdę w obecnym sezonie nie jesteśmy jakoś bardzo uzależnieni?