Kółko wzajemnej adoracji

[Lucas]

IMO wszystko się zmienia. Zmieniają się obyczaje świąt, zmieniają się nastroje ludzi do takich dni i zmieniają się ludzie. Dawnymi czasy Święta bez pierożków i barszczyku babci, makowca cioci, rybki mamy nie istniały. Wspólne spędzanie Wigilii w jak największym gronie, aby te rodzinne święta były naprawdę rodzinne to już przeżytek. Tak było i już niestety nigdy nie będzie. Zamiast pasterki, na którą idzie się całą rodziną lepiej postawić flaszkę na stół i zapijać się w trupa. Zamiast wspólnego kolędowania to oglądanie telewizji z nagranymi piosenkami sprzed 5 lat, które puszczają co roku. Wydaje mi się nawet, że teraz nie obchodzenie Świąt tak tradycyjnie, tylko przed kompem, czy tylko z przyjaciółmi przez dwa dni poza domem jest na czasie, jest kul, jest super. Jak się słyszy kogoś, że był z dziadkami i wujostwem na pasterce, świetnie się bawili to w pewnym momencie traci się jakiś "szacunek" do takiej osoby, bo to takie niemodne, przedawnione. Sam niestety przyznaje się do częściowo takiego myślenia i jest mi z tego powodu przykro. Ale co poradzić.

Szczerze mówiąc sam zmieniłem strasznie swoje nastawienie do Bożego Narodzenia. Być może to przez sytuacje rodzinne, które dzieją się wbrew naszej woli. Jednak od zawsze byłem wychowywany w wielkiej rodzinie, gdzie Wigilię spędza się w największym domu, przy ogromnym stole z mnóstwem dań. Zawsze któryś ze starszyzny przebierał się za Gwiazdora (nie wiem kto to Św. Mikołaj ) i odgrywał standardową rolę "rozdawacza" prezentów. Niby schematyczne, ale jednak przyjemne i sympatyczne. Czasami aż się łezka w oku kręci jak się wspomina takie czasy <gafa>. Chciałbym kiedyś ze swoją rodziną stworzyć takie prawdziwe nasze Święta, w które spędzalibyśmy w najbliższym rodzinnym gronie. Bo w końcu po to one są, co nie?