Bundesliga

[Foster]

[flash=425,344]http://www.youtube.com/v/ZeBNxTmVt08&feature=related[/flash]

Cytat:Dede, co to było dla Ciebie po końcowym gwizdku?

Znów byłem na boisku, mogłem grać po prostu nie wierzyłem że znów wybiegam na boisko. Jestem od dawna zdrowy, nie miałem poważniejszych urazów. Po ostatnim urazie byłem gotowy gry, niestety siedziałem na ławce. To bolało, było przykre. W miłości bywają ciężkie momenty i to był taki. Uczymy się pokory w trudnych sytuacjach, jednak dzisiaj gdy wszedłem na boisko i kibice skandowali moje nazwisko, mogłem znów się uśmiechnąć, bowiem ostatnie czasy były dla mnie bardzo smutne. Za parę godzin będę świętował swoje urodziny, jednak teraz świętowałem je z kibicami, którzy byli jak rodzina. Z drużyną rozumiemy się bardzo dobrze, ludzie ci wywołują we mnie wiele emocji. Chcę podziękować trenerowi, drużynie, wszystkim ludziom. To jest czas dla wszystkich by się cieszyć, bo na to zasłużyli. Wszyscy dokładnie wiedzą jak ciężko było kilka lat temu, ale dzisiaj cieszymy się z pozytywnych rzeczy.

Czy można słowami opisać to co Ci dali kibicie? To myślę, rzeczywiście jest miłość

Muszę powiedzieć, że dla mnie to było jak miłość matki do dzieci, a matka kocha swoje dzieci mimo wszystko. To co ci kibice wyprawiają... przez osiem miesięcy nie grałem, ale każdego dnia kiedy byłem tu czy w mieście, nie ważne gdzie, kibice zawsze prosili o autograf i to jest piękne. Tak długo tu grałem i nie jest w stanie podziękować za to wszystko, nawet nie jestem w stanie tego powiedzieć jak wiele ci ludzie dla mnie zrobili. Muszę po prostu podziękować każdemu kibicowi, klubowi, drużynie. Wszystko zdobyliśmy zasłużenie.

Ciężko mi sobie wyobrazić BVB bez Dede. Od kiedy śledzę ich poczynania od zawsze był tam Dede. Zawsze było tak, że myślałem Borussia i zaraz przed oczyma stawał Dede. Przykro, że nie będzie on do końca swej kariery prezentował żółto czarnych barw.
Z pewnością, niektóre rzeczy przekręciłem, jednak nie jestem w stanie tego na spokojnie przetłumaczyć, bowiem za każdym razem wzruszam się gdy słucham tego wywiadu. A gdy go tłumaczyłem i słucham zdanie po zdaniu poryczałem się jak małe dziecko....