Peter Schmeichel
Denis Irwin
Gary Pallister
Steve Bruce
Duncan Edwards
Ryan Giggs
Bryan Robson
George Best
Eric Cantona
Denis Law
Bobby Charlton
tak na moje oko powinno to wyglądać. Tylko, że wyżej napisałem, że jednak trudno nam porównywać piłkarzy z przeszłości do grających obecnie, dlatego napiszę taką prywatną jedenastkę, złożoną z graczy, których miałem okazję widzieć w akcji o wiele więcej.
W bramce oczywiście stawiam na
Petera Schmeichela, bo innego wyboru po prostu nie ma. To od niego rozpoczęła się moja kariera fana United. To co wyprawiał na Mistrzostwach Europy, gdy Duńczycy zdobyli tytuł w głowie się nie mieściło.
Jego grę doskonale określa zdanie, które wiele lat temu wyczytałem w jakiejś gazecie.
W powszednim meczu potrafił puścić największą szmatę, ale w najważniejszych bitwach można było liczyć na niego jak na Zawiszę.
Mając jego za plecami obrońcy czuli się bardzo pewnie, co miało wpływ na grę całego zespołu.
Na prawej stronie stawiam na
Garego Neville'a.
W środku wymieniona już modelowa wręcz para defensorów czyli
Gary Pallister i
Steve Bruce. Pally'ego trochę więcej widziałem w akcji. Świetna odpowiedź United w tych latach na parę z Arsenalu- Adams, Keown. Tych wszystkich piłkarzy przypomina obecnie Nemanja Vidic. Twardy zabijaka, który nawet bez nogi grałby dalej. Napastnicy mają czuć strach przed stoperami. Przed Brucem i Pallisterem na pewno czuli.
Z lewej strony piłkarz dla wyjątkowy. Ferguson kupił go za worek gruszek, ale gdyby obecnie była możliwość kupienia znowu młodego
Denisa Irwina to 50 milionów euro jest ceną niewygórowaną.
Wzór profesjonalizmu i solidności, pod tym względem lepszego sportowca nie widziałem. Przez 12 lat kariery w każdym meczu grał zawsze na takim samym poziomie. Znak firmowy prócz rajdów lewą flanką to oczywiście rzuty karne.
Pamiętam jak swego czasu kolekcjonowałem wszystkie plakaty piłkarzy United to zawsze mi brakowało tylko Denisa, bo nikt nie chciał dać plakatu piłkarza, który na pozór niczym się nie wyróżniał. Mam tylko jeden taki plakat z piłki nożnej z cyklu gwiazda na życzenie. Ktoś musiał o to poprosić redakcję. To najlepiej podsumowuje tego piłkarza. Niezwykle skromny facet.
W pomocy chciałem dać Bryana Robsona, ale więcej jego spotkań widziałem na jakiś nagraniach niż na żywo, więc tylko wspomnę o tym genialnym pomocniku. Miejsce na prawej stronie wędruję więc do
Davida Beckhama.
Środek mało oryginalnie-
Roy Keane,
Paul Scholes. Takiej pary w środku długo mieć nie będziemy.
Lewa flanka do faceta, który jest już pomnikiem na Old Trafford. Chyba nie do końca przez całą karierę był doceniany tak jak powinien. Takie mam wrażenie.
Dla mnie najlepszy skrzydłowy jakiegokolwiek widziałem-
Ryan Giggs.
Napad.
Eric Cantona. Na redlogu jest seria o legendach, więc co tu się rozpisywać. Przede wszystkim wyjątkowy człowiek, posiadający wiele talentów, z których największym był talent do kopania piłki i przywództwa w drużynie. Piłkarz idealny, ciężko go porównać do kogokolwiek innego. Miał swój własny styl. Trochę za dużo lat kariery zmarnował na konfliktach, przez co francuzi mają przede wszystkim Platiniego i Zidane'a. Ale jeśli chodzi o geniusz to gra Cantony stała na tym samym poziomie.
Dopiero w Manchesterze odnalazł swoje miejsce. Nie ma co się dziwić, że jest tak kochany przez fanów. Tacy ludzie za sobą ciągną tłumy.
Jak już zestawiam tu wyjątkowych piłkarzy to drugie miejsce w napadzie nie dla Yorke'a, Nistelrooya czy Cole'a. Tu musi się znaleźć
Ole Gunnar Solskjaer. Za to jakim był piłkarzem i jakim jest człowiekiem.
11-stka wszech czasów United
