Tomek91 napisał(a):y.
Ostatni akapit, w którym narzekam. Boczni obrońcy może i fajnie radzili sobie z przodu (gol Rafaela, który naprawdę nieźle mieszał z przodu i pierwsza od marca asysta Evry), jednak z zadań defensywnych nie wywiązywali się za dobrze. Kacaniklic kilka razy ograł bez problemu Rafaela, poza tym to właśnie piłki z jego sektora boiska przyniosły bramki gospodarzom, Evra zaś też dał kilka razy się ograć i kolejny raz gubi pozycję, zirytowało mnie bardzo, kiedy Pat zamiast lecieć za rywalem z piłką schodzi do środka i stoper musi go asekurować. Nie podobało mi się też to, że po stracie 2. bramki nie przejęliśmy inicjatywy, żeby oddalać zagrożenie od bramki. No i wejście Welbecka i Rooneya jakoś średnio się sprawdziły.
Niemniej pierwsze punkty w tym sezonie zdobyte, w pierwszej połowie naprawdę fajnie to momentami wyglądało. Cieszą bramki nowych nabytków, tego im trzeba było. Van Persie uderzył niesamowicie, Kagawa wykazał się przytomnością umysłu i nosem 
Naprawdę dobre zawody w wykonaniu Cleverleya, jak dla mnie gracz spotkania. Podobała mi się też współpraca na prawej flance Rafaela i Valencii w pierwszej połowie, w drugiej już nieco mniej, tak jak cały zespół.
Rafael na plus, ale tylko jeśli weźmiemy pod uwagę ofensywne poczynania Brazylijczyka, bo w defensywie aż nadto go brakowało. Dobrze, że przeciwnikiem było Fulham, które nie posiada typowego ''wiatraka'' w swoim składzie, bo lepsza drużyna widząc postawę Rafaela momentalnie przestawiłaby się na grę jego stroną. Na pewno ''dzięki'' Rafaelowi na niższą notę zapracował Valencia, ale on musiał łatać tą dziurę na skrzydle, która powstawała przy wejściach Brazylijczyka.
Natomiast Evra niczego nowego już zespołowi nie da, gra podobne od lat schematy, robi się coraz bardziej przewidywalny, w defensywie coraz łatwiejszy do przejścia. Dziwie się Menadżerowi Diabłów, że widząc coraz niższą formę Pata zdecydował się na pozyskanie nieopierzonego, i co gorsze, niesprawdzonego na tak wysokiem poziomie Buttnera, który nie daje za grosz gwarancji na solidność, a raczej może dołączyć do grona tych niespodziewanych, ale i jednocześnie nietrafionych transferów.
Wielkie słowa uznania dla Cleverleya. Widząc Toma w pierwszym składzie byłem pełen obaw o jego formę, a tymczasem niesamowicie dyrygował drugą linią. Kiedy było trzeba potrafił idealnie przyspieszyć akcję, zaliczył kilka fajnych odbiorów wynikających z jego dobrego ustawiania się. Znakomicie współpracuje z Kagawą i oby to była zapowiedź tego, co czeka nas w najbliższych sezonach, bo nie ukrywam, że chciałbym przez lata widzieć środek pola w Manchesterze obsadzony nazwiskami Cleverley-Kagawa
PL: Manchester United 3-2 Fulham (25.08.2012)
