CM & FM, managery piłkarskie

[panopticum]

Grałem sobie Malagą, bo stwierdziłem, że to klub, w którym mogę podłubać, a na dodatek gra tam Ruud, więc jest pięknie. Na początek sprowadziłem sobie jakiegoś francuskiego bramkarza, bo mój był taki słaby, że żal patrzeć. Mimo, że był cienki to chciał grać, a ja go okłamywałem, że będzie, bo jestem mistrzem manipulacji. Kupiłem też środkowego obrońcę i jedziemy. Miałem ambicję pojechać z Barceloną i Realem, ale okazało się, że będzie na odwrót. Znaczy, z Realem nawet wygrałem u siebie. Przegrywałem 0:2, ale chłopaki mają jaja ze stali i wyrwali 3:2 dla swojego trenera. W zimę ukradłem z Brazylii za darmo Thiago Nevesa, coby wzmocnić linię pomocy. W pierwszym sezonie awansowałem do Champions League z 4 miejsca. Walka toczyła się do ostatniej kolejki, nikt w nas nie wierzył, łącznie ze mną, bo na początku sezonu powiedziałem, że Liga Europy będzie spoczko. Ale wydarłem czwarte miejsce razem z potem i krwią moich wrogów. W nagrodę, zarząd dał mi całe 0 euro budżetu transferowego żebym porządnie wzmocnił skład. Mimo ich rozczarowującej postawy, sprowadziłem wspomnianego Nevesa i Frei`a. Czułem, że stary lis mi się przyda, bo oprócz Ruuda, to trochę bieda w napadzie. Sprzedałem mojego rezerwowego bramkarza za równowartość paczki fajek i sprowadziłem z wolnego transferu Pinto, bo to niezły jajcarz i na pewno jest przyzwyczajony do siedzenia na ławie. Pomijając Messiego, Ronaldo, Benzemę Soldado i Nilmara, Van Nistelrooy był królem strzelców.

Los chciał, że o fazę grupową biłem się ze Sportingiem Lizbona. Dostałem dwa klapsy u siebie i skończyło się 1:2 dla nich. Do Lizbony jechałem jak na ścięcie, szkoda mi było Ligi Mistrzów. Ale jaki come back! Wygrałem na wyjeździe 5:0 i w pięknym stylu awansowałem. O czymś takim pisze się wiersze i układa piosenki. W LM do grupy trafiłem z Chelsea, Werderem i chyba CSKA. Piękne mecze grałem, po trzech kolejkach byłem na solidnym drugim miejscu i upokorzyłem Werder 5:0. Frei strzelił hattricka, czym udowodnił, że jestem geniuszem. W lidze nie szło tak dobrze, ale tragicznie też nie było, płynne miejsca w pierwszej dziesiątce. Ale pacnęła mnie Barca i Real, tak po 5:0, 6:0. Trochę mi wstyd. Potem oberwałem jeszcze od bodajże Villareal i zarząd mnie wyrzucił, tak po prostu. To ja stworzyłem potęgę Malagi, a oni mnie wyrzucili. Nie ma sprawiedliwości. Próbowałem znaleźć nową pracę, ale nawet drugoligowe zespoły wyśmiewały moje starania. Prezesi publicznie mówili, że jeszcze tak nisko nie upadli, żeby mnie zatrudniać. Było mi bardzo przykro, tak gnoić człowieka, piłka jest bezwzględna. Mogli chociaż powiedzieć, że to interesująca oferta i że zadzwonią. Ale nie, lepiej kogoś upokorzyć. Wyłączyłem z niesmakiem, chyba znowu zacznę grać Manchesterem.