CM & FM, managery piłkarskie

[Lucas]

Hm, wziąłem się na poważnie za FMa i w związku z tym piszę opowiadanie. Sporadycznie, od czasu do czasu będę przedstawiał wam kolejne rozdziały mojej historii.

Україна, Футбольний клуб Іллічівець Маріуполь
Ukraina, czyli futbol, polityka, pieniądze i ja.

Illicośtam…
9:00, Anglia, Manchester, Wesley St. Zmęczony po szkoleniu ległem na łóżko i pragnąłem tylko zasnąć w spokoju. Wiara czyni cuda, ale… nie w moim przypadku.
- Wstawaj śpiochu, to Twój kurwa telefon dzwoni, no odbierz go, odbierz! To ta gorąca laska co ją ostatnio poznałeś dzwoni do Ciebie! No kurwa rusz to dupsko swoje i podejdź do tego telefonu! – Sympatycznym dźwiękiem odezwała się komórka. No jakże bym teraz wyjebał ją przez okno. Ale spokojnie… przecież jestem spokojnym człowiekiem. Odbieram.
- Halo, Łukasz?
- W mej osobie.
- Witaj przyjacielu, Wiktor z tej strony.
-Wiktor? Wiktor… aaaa, ten Wiktor. Witaj towarzyszu.
- Co tam u Ciebie słychać? Jak wakacje?
-Taaa… cudownie. Właśnie skończyłem szkolenie trenerskie.
- Świetnie się składa. Mam dla Ciebie propozycję. Zabierz słownik, jakieś rzeczy i przylatuj do Doniecka w ten weekend. – Odłożył chamsko słuchawkę i tym samym zdenerwowałem się po raz kolejny. Dzwoni sobie raz na ruski rok i jeszcze w taki sposób ze mną rozmawia. W ogóle skąd on ma mój numer?
Towarzysz Wiktor Janukowycz, przyjaciel mojego ojca, czasami martwi się o mnie po śmierci starego. Niepotrzebnie, ale co tam. Zobaczymy co ma do zaproponowania mi. Hm, co ja tam wezmę na Ukarinę… Kilka ciuchów wrzuciłem do torby, ze dwie butelki Johnniego Walkera Cardow, wagon fajek, paczka prezerwatyw… nie, dwie paczki. Aaa, no i ten nieszczęsny słownik. Wypadałoby się jeszcze z szefem pożegnać, ale napisze mu później maila. Dobra, za 6 godzin mam samolot. Ha, polecę pierwszą klasą, a co. Stać mnie. Mieszkanie już wynająłem, numer konta lokatorom podałem. Teraz tylko w metro i do Londynu.
Po kilku godzinach wychodzę z samolotu, a na lotnisku czeka już na mnie Wiktor. Przywitanie, uściski etc. Wrzuciłem torbę do jego Audi, wsiadłem do przodu i pojechaliśmy do jego biura.
- No Wiktor, co to za propozycja? – Zapytałem, zaciągając się papierosem.
- Mój przyjaciel, prezes jednego z 2-ligowych klubów szuka młodego, ambitnego i taniego managera. Pomyślałem, że pasujesz do tej pracy jak ulał.
- No wiesz, cenie się wysoko.
- Heh, o pieniądze się nie martw, jakby co, służę kieszenią.
- Dzięki, a co to za klub?
- Illiczywiec, siedziba znajduje się nad Morzem Azowskim w mieście portowym Mariupol.
- O żesz Ty w mordę jeża.
- Wiedziałem, że Ci się spodoba. Jutro wyjazd do Mariupola o 12, a teraz pojedziesz ze mną do domu i się wyśpisz przed swoją wielką karierą.

No pięknie. Czyli zamieniłem znakomity ośrodek treningowy Carrington i współpracę z szefem na jakiś Illicośtam? Pewnie stadion ma 1000 krzesełek i na mecze chodzi 200 kibiców. Dziękuję za taką robotę. Pogrążony w smutku poszedłem spać. Jutro czeka mnie ciężki dzień.