Miło było dla odmiany zobaczyć umiarkowany grad bramek i uśmiechy na twarzach chłopaków. Mimo, że to było tylko QPR, to może nastrajać pozytywnie pod aspektem chociażby podbudowania morale.
Di Maria świetny. Kilka zrywów takich o jakich zapomnieliśmy od czasów pewnego Portugalczyka. Nie, nie chodzi mi o Bebe.
Dla mnie odkryciem był Blind. Kilka strat, owszem, ale to jak mądrze rozrzucał piłki to naprawdę miło było widzieć. Jestem ciekawy jak będzie się prezentował na tle mocniejszego rywala, ale mój optymizm z tego transferu rośnie coraz bardziej. Daley (cholera, prawie zawsze piszę Danny i muszę to poprawiać) jest bardzo inteligentnym zawodnikiem. Ma świadomość taktyczną, ale pochodząc z takiego domu, to cecha wręcz naturalna. Obecnie Carrick musi dojść do formy jeżeli chce wrócić do składu.
Rojo. Dobra współpraca z Di Marią. Z tego aspektu można być zadowolonym. Poza tym kilka fajnych wejść.
Też mam wrażenie, że Herrera im bliżej swojego pola karnego tym słabiej. Zaliczył kilka głupich i niepotrzebnych strat grając właśnie bliżej De Gei niż Greena. Bo pod bramką Greena siał niemałe spustoszenie. Bramka i asysta mogą to potwierdzić.
Najgorszy na boisku zdecydowanie van Persie. Błędów nie ustrzegli się również Rojo z Blackettem czy Evans z De Geą. Można powtarzać w kółko. Dobrze, że to tylko QPR. Bardzo pozytywny powrót Rafaela. I do takiego statusu w drużynie powinien wrócić Valencia.
Liczę na przynajmniej zbliżoną o ile nie lepszą postawę z Leicester.
PL: Manchester United 4-0 Queens Park Rangers (14.09.2014)
