CL: PSV Eindhoven 0-0 Manchester United (25.11.2015)

[Kwas]

Przykre to wszystko. Wiem, że gram o awans, zwyciężając mam komfort psychiczny, nie zbaczam na trudny wyjazd do Niemiec. Gram przed własną publiką ( "wspaniałą" publicznością co raz po raz podkreślają zawodnicy i manager, chociaż swoją drogą fani PSV dawali tak w gaz, że można było poczuć iż mecz rozgrywany jest na ich stadionie, ośmieszając kibiców gospodarzy, co samo w sobie nie jest wcale trudne ). Jestem żądny rewanżu za 2-1 w plecy. Mam w pamięci straszną kontuzję kolegi, co tym bardziej powinno mnie zmotywować w celu odniesienia zwycięstwa. Miło, gdyby nasi mieli tego typu nastawienie. Niestety, czas wrócić do rzeczywistości, posłuchać/poczytać wypowiedzi ludzi z manchesterskiego obozu, aby załapać, że nic takiego nie miało racji bytu. Łan chuj stawka, prestiż czy wyzwanie postawione przed zespołem. To nie ma nic do rzeczy, nie zmienia planów taktycznych, nie zaszczepia pasji, której tak bardzo oczekiwałem. Bo o awans, bo u siebie... W Niemczech spodziewam się podobnego sposobu, stylu gry.

Mecz trzeba rozłożyć na dwie części.

1. 0-60 min. - próbujemy, oddajemy strzały. Jest nadzieja. Schneiderlin najlepszy, tak jak mówicie. Do swojego repertuaru dorzucił kilka świetnych długich podań.

2. 60-93 min. - nie próbujemy, nie oddajemy strzałów. Jest beznadzieja. Kpina.

Memphis wrócił na stare tory. Nie przypominam sobie zawodnika, który dryblując, tak nachalnie rzuca, pcha się swoim całym ciałem na przeciwnika. Po co, komu to potrzebne ? Mądrość w grze z soboty prysła przez te kilka dni jak bańka mydlana.

Wejście Fellsa to jedna z najgorszych zmian przeprowadzonych za kadencji van Gaala. Środkowy, ofensywny, prawy, lewy pomocnik - co to kurwa miało znaczyć ?

Cóż, Lui jechał po minimalizmie przez cała fazę grupową, a tu taki zonk na sam koniec. Tera trza spiąć mocno dupy.