garfield napisał(a):Ja sama nie wiem z kim grałoby nam się lepiej. Takie kalkulacje zazwyczaj źle się kończą. Trzeba będzie wygrać po prostu, ktokolwiek się trafi i tyle.
Owszem, kalkulujemy, ale z perspektywy ewentualnego wyjazdu na mecz i to Gracek miał na myśli. W końcu Monachium jest jak na rzut beretem, natomiast Mediolan troszkę dalej. Też trzymam kciuki za Niemców
Wracając do wczorajszego pogromu - wciąż jestem w szoku i ciągle mam "styki", że to sen - czemu? Nie wiem. Ale takie mecze nie zdarzają się często. Zresztą gra UNITED w Lidze Mistrzów na przestrzeni ostatnich czterech lat nie mogła napawać optymizmem. Zwykle odpadaliśmy szybko, zawodziliśmy, a gra była - powiedzmy szczerze - słabiutka. Może miesiąc temu na OT z Lille coś zaczęło świtać, ale po kolejnej nie najlepszej odsłonie w Rzymie, zacząłem trochę wątpić. Jak się wczoraj okazało całkowicie bezpodstawnie. Atmosfera na Old Trafford była nie z tej ziemi, ale warto też wspomnieć o klimacie na gadu gadu. Zero barier, pisali nieznajomi, wszyscy cieszyli się z wyniku. Czterdzieści osób ze statusami wspierającymi Diabły, aż miło się patrzyło. Dla takich chwil warto żyć.
Na początku meczu jednak sprawdziły się moje lekkie obawy - Totti oddał groźny strzał i wydawało się, że rzymianie znów przejmą inicjatywę, ale wystarczyła jedna akcja, jedna nutka "geniuszu" Carricka i Roma się zaczęła sypać! Fantastyczny strzał, dobrze przymierzył i wszyscy przeciwnicy jego transferu powinni go teraz po rękach całować. On otworzył worek z bramkami i to jemu należą się największe brawa! Nieco zaskoczyła mnie decyzja SAFa, który postanowił od pierwszego gwizdka dać szansę Smithowi. Za lepszą opcję uważałem wystawienie Ole, ale ponownie musiałem zwrócić Szkotowi honor, bo chyba "wywąchał" nadchodzącą formę Smitha i dobry występ - wcześniej nie pokazywał się ze zbyt dobrej strony, natomiast wczoraj wywarł na mnie duże wrażenie, no i ta bramka. W Nsport panowie nie zdążyli nacieszyć się drugim trafieniem, a już Rooney dobił Spallettiego. Niby wynik był pewny, ale kiedy Roma rozgrywała piłkę, nie mogłem siedzieć spokojnie, obawiając się, że stracimy jednego głupiego gola, co będzie natchnieniem dla "Giallorossich" do podjęcia dalszego wyzwania. Jak widać absencja Paula jeszcze bardziej zmotywowała naszych, a DARREN FLETCHER zastąpił go w stylu zasługującym na pochwałę. Brak Szkota mógłby ograniczyć swobodę ruchów Carricka, a ten dzisiaj strzelał jak opętany.
Formalności dopełnił WIELKI RONALDO, wyjaśniając losy meczu tuż przed przerwą. Radował się z gola jak prawdziwy Diabeł i nie mam już wątpliwości do dwóch spraw - podpisze kontrakt i dalej będzie błyszczał na Old Trafford. Co do drugiej kwestii, nagroda gracza roku we wszystkich możliwych kategoriach jest przeznaczona tylko i wyłącznie dla niego, bo nie ma - powtarzam - NIE MA innego zawodnika, który biegałby tyle co Cris, strzelał gole, asystował i upokarzał rywali każdym zwodem, na każdym kroku. Druga połowa to już typowy piknik, tyle że oczywiście boiskowy - fani nadal dawali z siebie wszystko. Kilka bramek od niechcenia, honorowy gol Włochów i feta na Old Trafford, która trwała bez wątpienia do godzin porannych!
Totti zapewniał w przedmeczowych wypowiedziach, że to mecz ważniejszy niż finał MŚ i poprowadzi drużynę Spallettiego do półfinału. Zatem jeśli przywództwo i podrywanie zespołu do gry objawia się w dwóch nieciekawych strzałach z dystansu i kilku rzutach wolnych w ciągu pełnych 90 minut, to zapowiadam w tym miejscu i w tej chwili -
kiedyś będę kapitanem WIELKIEGO MANCHESTERU UNITED. Dziękuję 8)
CIESZY AWANS, CIESZY GRA, CIESZY STYL!
GLORY GLORY MAN UNITED!
UNITED - AS Roma 7:1! What a game!
