CM & FM, managery piłkarskie

[Intel]

Tutaj załączam mój post sprzed miesiąca, żeby nie trzeba było się wracać jakoś specjalnie.

Ukryty tekst:

Hoho, a ja dalej pykam w FMa 2008. Zacofany chyba jestem, ale dema tych nowych mnie nie przekonują do kupna oryginału.

Kilka miesięcy temu rozpocząłem karierę jako bezrobotny. Załadowałem sobie wszystkie ligi w Wysp Brytyjskich, polską oraz pierwszą ligę hiszpańską, niemiecką i francuską. Ofertę dość szybko złożyli mi dwa kluby z 3. ligi północnoirlandzkiej - QUB i Chimney Corner. Wybrałem tych drugich. Pościągałem za 50% kwoty z następnego transferu kilku młodych, polskich juniorów z pensją 25 funtów tygodniowo (jakieś Smarduchy, Koseckie, Krupy i inne, jeśli kojarzycie). Skonstruowałem taktykę 4-5-1 dość podobną do taktyki Fergusona w trudnych spotkaniach, ustaliłem programy treningowe, ściągnąłem po 2 trenerów i 2 scoutów i jedziemy. Pierwszy sezon skończył się finałem jakiegoś tam pucharu dla 2. ligi i niższej oraz awansem z 2. miejsca do wyższej ligi.

Ponownie pościągałem kilku polskich juniorów, kilku północnoirlandzkich, kilku graczy z wolnego transferu przyszło (jakieś Irackie, Dylewskie, Konopki i inne wynalazki, jeśli kojarzycie), starszych graczy posłałem do diabła i jedziemy. W większości pucharów poodpadałem, ale zostałem w Pucharze Irlandii Północnej, który sensacyjnie wygrałem i zapewniłem sobie prawo do gry w Pucharze UEFA! Ligę również wygrałem, zapewniając sobie zwycięstwo na kilka kolejek przed końcem.

Tym razem udostępniono mi budżet transferowy i znów zaszalałem na rynku transferowym. Kilku przyzwoitych graczy przyszło i ruszyłem na podbój ligi. Na początku w Pucharze UEFA zagrałem ze Zrinjskim. W dwumeczu zwyciężyłem po dogrywce. Następnie przyszło mi się zmierzyć z FC Aarau, czyli już poważnym rywalem. U siebie wygrałem 6:4 po dwóch golach w doliczonym czasie gry, w Aarau przegrałem 4:2 i odpadłem z pucharu bramkami na wyjeździe. Potem pograłem trochę w regionalnych pucharach. We wszystkich poodpadałem w ćwierćfinałach. W pucharze kraju jestem również w ćwierćfinale, w lidze prowadzę 8 punktami przed obrońcą tytułu, Glentoranem. Po zdobyciu mistrza pogram trochę w LM, a po odpadnięciu z eliminacji pójdę zbudować nową potęgę w Walii lub Irlandii.

Uff, to by było na tyle w wielkim skrócie. Jeśli ktoś nie wierzy lub po prostu chce zobaczyć moje sukcesy na własne oczy, mogę wrzucić tyle, ile będę w stanie.

Tak to wyglądało wtedy. Dziś sytuacja prezentuje się zgoła inaczej i o tym napiszę w tym poście.

A więc tak. Do celów na ten sezon (czyli podwójna korona, liga i puchar) niespodziewanie doszły rozgrywki dla zespołów z obu Irlandii, Setanta Sports Cup. Tak na marginesie, stację chyba kojarzycie . Wylosowałem dość trudną grupę - jeden ogórek z mojej ligi i dwa potężne kluby z Irlandii. Na szczęście udało mi się przebrnąć przez fazę grupową (głównie dzięki wysokim zwycięstwom jednego klubu z Irlandii nad drugim, co otworzyło mi drogę do awansu bilansem bramkowym).

W międzyczasie musiałem także toczyć boje na własnym podwórku. O ile w pucharze, wygrywałem kilkoma bramkami nawet składem U-18 (sic!), to w lidze szło, ekhm, fatalnie. Trafiły się trzy mecze bez zwycięstwa i wizja triumfu powoli zaczęła się oddalać. Dodatkowo przegrałem bezpośredni mecz z Glentoranem, moim głównym rywalem do mistrzostwa u siebie. Na szczęście zwycięski pochód mojego przeciwnika został zatrzymany przez przedostatni zespół ligi. Po tym zdarzeniu wszystko wróciło na swoje miejsce i ostatecznie zwyciężyłem w lidze z dużą przewagą, co widać na załączonym obrazku.

Ukryty tekst:

Natomiast w Setanta Sports Cup powodziło mi się już gorzej. Wprawdzie wyjście z grupy jako jedyny zespół z mojej ligi potwierdziło to, że prowadzę najlepszy zespół z kraju, jednak odpadnięcie w półfinale, niezależnie od okoliczności, nie może być powodem do dumy.

Ukryty tekst:

Za niestrzelanie karnych moi podopieczni otrzymali solidną suszarkę, o czym niestety wieść wyciekła do mediów. Piłkarze nie sprawiali wrażenia zadowolonych, no ale z całym szacunkiem dla nich - trzy strzały ponad bramką i jeden w poprzeczkę to jest poziom A-klasy, a nie poważnego północnoirlandzkiego klubu.

Cel minimum został jednak spełniony - zwycięstwo w Pucharze Irlandii Północnej pozwoliło na awans do Północnoirlandzkiej Menedżerskiej Galerii Sław i zdobycie Podwójnej Korony.

Ukryty tekst:

Fakt, że zwycięski gol został zdobyty w ostatniej akcji meczu, a strzelony tyłem głowy (według komentatora) z praktycznie zerowego kąta lepiej przemilczmy.

W każdym razie, teraz pora na zwycięski pochód w Lidze Mistrzów, a potem przeniosę się do Irlandii tudzież Walii. Narody, drżyjcie przed Intelem!

Poniżej prezentuję kilka(naście) zdjęć z mojej dotychczasowej kariery.

Tak prezentuje się moja kadra...

Ukryty tekst:

Ukryty tekst:

...tak finanse...

Ukryty tekst:

...tak moja taktyka (szczegóły mogę udostępnić, jakby coś)...

Ukryty tekst:

...tak mój klub...

Ukryty tekst:

...a tak ja sam.

Ukryty tekst:

Prezentuję też wam moich najlepszych piłkarzy:

Przemsław Obrocki, mój super skrzydłowy, najlepszy asystent mojego klubu i, prawdopodobnie, najlepszy piłkarz ligi. Podkręca piłki jak mało kto, nieraz zdarzało się, że z 30 metrów ze skrzydła strzelił prosto w długi róg.

Ukryty tekst:

Daniel Dylewski, sztandarowy przykład "jak powinien wyglądać napastnik". Kopyto - ma, przyspieszenie - ma, niezawodność - ma, i jeszcze długo by wymieniać jego zalety. Niepozorny, ale za to jak wymiata!

Ukryty tekst:

Mark McKnight, newgen, mój własny baby-face killer, znaleziony w czeluściach kadry U-18. Asystent polecał mi wyrzucenie go z klubu, ale ja postawiłem na niego i czym mi się odwdzięczył?

Ukryty tekst:

Tak więc prezentuje się historia trzecioligowego klubiku z Irlandii Północnej, przejętego przez bezrobotnego menedżera, który o doświadczeniu słyszał wyłącznie dzięki grom RPG.

I tak na marginesie: rozegranie sezonu zajmuje mi tak około doby, z czego trzy, cztery godziny zajmują sprawy organizacyjne (transfery, scouting, zmiany taktyki, treningu, itp.). Akcje oglądam rozszerzone. Na urlop chodzę tylko w sytuacji, gdy nie mam już o co grać, miejsce mam zapewnione i nic niczego nie zmieni.

Jako ciekawostkę warto wspomnieć, że średnia wieku mojego zespołu wynosi 20 lat.


Dzięki, Red