Książki

[panopticum]

Ostatnio to było:

Terry Prachett - "Niuch". Bardzo fajny kryminał. Vimes wybiera się do swojej wiejskiej posiadłości na wakacje, co bardzo go martwi, ale trafia się morderstwo co doprowadza go do szału. W historię Prachett świetnie wplata krytykę krytykę rasizmu, wyzysku klasowego i ekonomicznego. Jedna z jego najmądrzejszych książek, chociaż niekoniecznie najzabawniejsza.
Neil Gaiman - "Księga Cmentarna" - straszne kupsko. Historia chłopczyka wychowanego na cmentarzu przez duchy, ale wszystko napisane jakby od niechcenia, postacie nudne, historia drętwa. Nie da się przywiązać do bohatera głównego, do nikogo się nie da, w dupie z nimi i ich problemami.
Leopold Tyrmand - "Zły" - świetny kryminał. Warszawa lat 50-tych opisana niczym u Chandlera. Noir na wypasie. A oprócz tego opisy typowego komunistycznego dziadostwa, ludzie dziesięć lat po wojnie gnieżdżący się w jednym pokoju w zrujnowanych kamienicach (na ul. Waliców nawet teraz jedna wygląda jakby bomba w nią walnęła).
H.P. Lovecraft - "W górach szaleństwa" - rekord w używaniu słów "plugawy", "obłakany" i "bluźnierczy". Można się od tego nieźle pośmiać, mimo że to horror. Ale jak się już weźmie poprawkę na to, że to Lovecraft, to bardzo fajny klimat. W sumie jedna z obowiązkowych pozycji jeśli chodzi o jego dzieła.
Stanisław Lem - "Opowieści o pilocie Pirxie" - w podstawówce się odbiłem i bolało długo. A to bardzo fajna książka, trochę hard s-f, ale teraz nawet lubię. Trzeba ją tylko podsuwać później, bo jak taki mały grzdyl ma polubić opisy techniczne i inne takie. Ciężko wskazać mi ulubione, chyba to będzie to o nawiedzonym statku. Fajnie też obserwować rozwój Pirxa, od ciamajdowatego uczniaka do starego wyjadacza.